H αλήθεια ενοχλεί ή απελευθερώνει;

Του  Νικολάου Βασιλειάδη 
(επίκ. Καθηγητής ΠΑ.ΜΑΚ.)

Προ ημερών κοινοποίησα μία ανάρτηση του πολύ καλού φίλου Πάνου Τσεπενέκα, η οποία έκανε μνεία στην Οργουελική άποψη: ''Μέσα στην εποχή της καθολικής εξαπάτησης το να λες την αλήθεια είναι μία επαναστατική πράξη''.

Η περί ης ο λόγος ανάρτηση είχε πολύ μικρή επιδοκιμασία (likes), σε δυσανάλογη αντιδιαστολή με την πολλαπλή επιδοκιμασία, κάθε φορά που αναρτώ κάτι ιλαρό ή κωμικό κλπ. Η αλήθεια αυτή, αναδεικνύει και ένα συνολικότερο ζήτημα του facebook. Οι χαλαρές και ανώδυνες αναρτήσεις είναι αποδεκτές, οι σοβαρές προσεγγίσεις όχι. Και εδώ εμφιλοχωρεί ένα ζήτημα. Ζούμε σε μία χώρα, την Ελλάδα, που ανάμεσα στα άλλα που εισέφερε στην ανθρωπότητα, γέννησε και τη μυθολογία. Στο συλλογικό μας όμως συνειδητό, φαίνεται πως αποζητούμε, ιδιαίτερα σήμερα, τον καλύτερο παραμυθά, που θα μας ''πουλήσει'' το πιο μεγάλο παραμύθι. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΝΟΧΛΕΙ, ΔΕΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ.

Δυστυχώς, ως εμφαίνεται, ζούμε σε μία τέτοια εποχή καθολικής εξαπάτησης. Η πλήρης αποδόμηση των πάντων επιρρωνύει του λόγου το αληθές. Σήμερα όμως θα αναφέρω δύο παραδείγματα.

Παράδειγμα πρώτον: βλέπω τα συστημικά κανάλια να ξιφουλκούν κατά του ''σύγχρονου μαυραγορίτη'', περιγράφοντας τον ακριβώς με τα μελανότερα χρώματα (εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου). Είναι όμως αυτοί οι ίδιοι, που δέχονταν αυτά τα ''βρώμικα'' χρήματα, επί έτη, καθώς οι διαφημίσεις του ''χρυσού εγκληματία'' κοσμούσαν σε καθημερινή βάση τα διαφημιστικά τους διαλείμματα. Αυτή η συμπεριφορά δε συνιστά εξαπάτηση;

Παράδειγμα δεύτερον: παρακολουθώ, όπως όλοι μας, τις τελευταίες ημέρες, τις μαθητικές κινητοποιήσεις για τη Μακεδονία. Και εδώ όμως, τα συστημικά κανάλια, ξιφουλκούν εναντίον των μαθητών (μαζί τους στην άποψη αυτή τώρα το πρωί και ο υποψήφιος της Ν.Δ. γνωστός κος Τατσόπουλος, που, πλειοδοτώντας, υποστήριξε ότι ''πάντα τα πατριωτικά θέματα'' έτρεφαν την ακροδεξιά), αποδίδοντας στους μαθητές καθοδήγηση και υποκίνηση από ''ακροδεξιές'' οργανώσεις, άγοντας με αυτό το επιχείρημα ουσιαστικά, τη μαθητιώσα νεολαία, σε αυτούς που υποτίθεται ότι πολεμούν (η δράση προκαλεί αντίδραση, ιδιαίτερα στους νέους). Έτσι, η Χ.Α. (θα επαναλάβω για μία ακόμη φορά ότι η ηγετική της ομάδα, σε αντίθεση με τις χιλιάδες ψηφοφόρους της, είναι νεοναζιστές και νεοπαγανιστές, μην έχοντας ουδεμία σχέση με Ελλάδα και Ορθοδοξία) εξυπηρετεί για μία ακόμη φορά το σύστημα, λειτουργώντας ως δεξαμενή εκτόνωσης. 

Από την άλλη, βλέπουμε, το συνδικαλιστικό όργανο των εκπαιδευτικών να κατακεραυνώνει τους μαθητές, μιλώντας τη γνωστή ξύλινη γλώσσα για εθνικισμό και φασισμό, όταν οι ίδιοι υποκινούσαν τους μαθητές σε καταλήψεις (μη αποδεκτός τρόπος αντίδρασης) για θέματα που δεν έχουν σχέση με την εθνική μας ταυτότητα και συνείδηση (π.χ. ακόμη και για την τυρόπιτα), σε πλήρη σύμπλευση με την κυβερνώσα φασιστερά. 

Από κοντά και οι όψιμοι ''μακεδονολόγοι, σκοπιανολόγοι, ψευτοπατριώτες, κλπ.''. Άνθρωποι που ουδεμία επιστημονική σχέση έχουν με το ζήτημα αυτό, διατυπώνουν ''επιστημονικές'' απόψεις επ' αυτού! (αφορμή αποτέλεσε η ενημέρωση που είχα για κάποιους ''γραφικούς πατριώτες ακτιβιστές'', που, ανάμεσα στις άλλες δράσεις τους, κάνουν και ομιλίες για το ''σλαβικό ιδίωμα ως όχημα αλυτρωτισμού των Σκοπίων'', αντλώντας επιχειρήματα από το βιβλίο που συνέγραψα με τον Δημήτρη τον Ευαγγελίδη!). 

Η κατακλείδα αυτών των σκέψεων άγει σε ένα συμπέρασμα: στην Ελλάδα της καθολικής εξαπάτησης η αναζήτηση της αλήθειας αποτελεί Εθνικό Πρόταγμα. Το σύστημα κλονίζεται, αλλά θέτει σε λειτουργία όλους τους μηχανισμούς που διαθέτει, εμφανίζοντας και προβάλλοντας ''ψευτομεσίες'', γρανάζια και υπηρέτες του συστήματος. Γιατί ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΜΟΝΟ ΦΟΒΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ: Μην τυχόν αυτή η εν πολλοίς ή εν ολίγοις υποσυνείδητη αντίδραση της νέας γενιάς έρθει να προστεθεί στην αγώνα για αφύπνιση ενός μεγάλου σε φορτία ισχύος, αλλά εν υπνώσει ελληνικού έθνους και δημιουργηθεί ένα πραγματικό γνήσιο ελληνορθόδοξο πατριωτικό ρεύμα που θα τους γκρεμίσει.

Επαναλαμβάνοντας τον εξαίσιο στίχο του μεγάλου εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά (δυστυχώς στην Ελλάδα της παρακμής δεν υπάρχει πλέον πνευματική ηγεσία), που 110 χρόνια πριν μας φώναζε: 

''Δεν έχεις Όλυμπε Θεούς, μηδέ λεβέντες Όσσα, ραγιάδες έχεις μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονάν τη θεία τραχειά σου γλώσσα, των ευρωπαίων περίγελος και των αρχαίων παλιάτσοι'', καλούμαστε να επιλέξουμε, χωρίς μισόλογα: θα συνεχίσουμε να εξαπατώμαστε με τη βούλησή μας, αποδομώντας τις διαχρονικές ελληνορθόδοξες αξίες μας, ή, επιτέλους, ΘΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ;

Ν.Β.